Χολαργός | Κοζάνη | Χαϊδάρι
Χρόνια φλεβική ανεπάρκεια | Κιρσοί κάτω άκρων
Η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια, ή όπως την ονομάζουν συχνά οι ασθενείς, φλεβίτιδα, είναι μια από τις πιο κοινές παθήσεις και εμφανίζεται σε ποσοστό μεταξύ 25 – 40% και 10 – 20% σε γυναίκες και άνδρες, αντίστοιχα. Ο κίνδυνος της υποεκτιμάται καθώς θεωρείται από τους ασθενείς αισθητικό πρόβλημα.
Τα συμπτώματα της νόσου εμφανίζουν έξαρση τους καλοκαιρινούς μήνες και περιλαμβάνουν: Οίδημα, κάψιμο, αίσθημα βάρους στα πόδια, κνησμό, νυχτερινό πόνο, ο οποίος δεν επιτρέπει στον ασθενή να κοιμηθεί, και έντονο κνησμό.
Για την αντιμετώπιση αυτών των συμπτωμάτων την θερινή περίοδο υπάρχουν ειδικά μέτρα τα οποία ανακουφίζουν και ηρεμούν τους ασθενείς, όπως η χρήση φλεβοτονικών φαρμάκων και τζελ. Σε δεύτερο χρόνο μπορεί να γίνει η οριστική, χειρουργική (Laser) αντιμετώπιση της νόσου.
Η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια (κιρσοί – φλεβίτιδα) είναι η νόσος κατά την οποία παρατηρούνται διατεταμένες επιφανειακές (επιπολής) φλέβες στα κάτω άκρα. Οι φλέβες αυτές είναι πλέον δυσλειτουργικές. Αποτέλεσμα αυτής της δυσλειτουργίας είναι ότι το αίμα ΄λιμνάζει΄ στα κάτω άκρα, αντί να το ωθούν προς τη καρδιά, αυξάνεται η πίεση στο εσωτερικό των φλεβών και φουσκώνουν.
Σε πρώιμα στάδια δημιουργεί συμπτώματα όπως πρήξιμο, βάρος & νυχτερινές κράμπες όμως καθώς εξελίσσεται η νόσος τα τοιχώματα των φλεβών δεν αντέχουν και δημιουργούνται οι κιρσοί, το επόμενο στάδιο της φλεβικής ανεπάρκειας.
Ενδεικτικά, τα συμπτώματα της φλεβικής ανεπάρκειας μπορεί να συμπεριλαμβάνουν:
Φαίνεται πως, ειδικά στις νεαρές ηλικίες, ιδιαίτερο ρόλο παίζει η κληρονομικότητα.
Προδιαθεσικοί παράγοντες στην εμφάνιση της νόσου είναι παχυσαρκία, παρατεταμένη ορθοστασία, καθιστική ζωή, η εμμηνόπαυση αλλά και κάθε είδους ορμονικές μεταβολές όπως η εγκυμοσύνη.
Η φλεβική ανεπάρκεια μπορεί να διαγνωσθεί κυρίως με την κλινική εξέταση από πιστοποιημένο Αγγειοχειρουργό. Αυτό που παρατηρούμε με την κλινική εξέταση είναι οι κιρσοί οι οποίοι τις περισσότερες φορές είναι ιδιαίτερα εμφανείς. Επίσης μπορούμε να δούμε το οίδημα χαρακτηριστικό γύρω από τα σφυρά και την παρουσία Ευρυαγγειών.
Η τελική διάγνωση της νόσου γίνεται με τη χρήση υπερήχων, το λεγόμενο τρίπλεξ φλεβών. Με αυτό ελέγχουμε τόσο την κατάσταση του επιφανειακού φλεβικού δικτύου όσο και του φλεβικού δικτύου που βρίσκεται στο βάθος μεταξύ των μυών.
Η κυριότερη επιπλοκή είναι η επιπολής φλεβική θρόμβωση (θρομβοφλεβίτιδα) εξαιτίας της στάσης του αίματος στο επιφανειακό φλεβικό δίκτυο.
Σε πολύ προχωρημένες – παραμελημένες καταστάσεις μπορεί να έχουμε μελάγχρωση του δέρματος (μελανό χρώμα του δέρματος κυρίως στην κνήμη) και εμφάνιση φλεβικού έλκους.
Η θεραπεία της νόσου είναι συντηρητική ή και χειρουργική.
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει κυρίως τη χρήση ελαστικών καλτσών. Ωστόσο αν δεν υποχωρήσουν τα συμπτώματα μετά από τρεις μήνες χρήσης των καλτσών ή σε περίπτωση που δεν τις ανέχεται ο ασθενής τότε έχει θέση το χειρουργείο. Η χρήση καλτσών μπορεί να συνδυαστεί με τη χορήγηση φλεβοτονικών φαρμάκων, αποιδηματικών, παυσίπονων και τοπικών σκευασμάτων που ανακουφίζουν από τα συμπτώματα. Επίσης βασικό κομμάτι της συντηρητικής θεραπείας είναι η τοποθέτηση των άκρων σε ανάρροπη θέση κατά την κατάκλιση και η αποφυγή παρατεταμένης ορθοστασίας.
Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την κλασική χειρουργική θεραπεία με αφαίρεση του κυρίως φλεβικού κλάδου που προκαλεί την φλεβική ανεπάρκεια (εκρίζωση) καθώς και των υπόλοιπων κιρσών με μικρές τομές ή με ενδοφλεβική μέθοδο αντιμετώπισης με Laser (καυτηριασμός).
Ενδείξεις για τη χειρουργική θεραπεία αποτελούν η παρουσία εκτεταμένων κιρσών με προχωρημένη, μη αναστρέψιμη φλεβική ανεπάρκεια. Επίσης αισθητικοί λόγοι μπορεί να οδηγήσουν έναν ασθενή στο χειρουργείο. Τέλος, η εμφάνιση πάνω από δύο επεισοδίων θρομβοφλεβίτιδας στο ίδιο πόδι, δύο επεισοδίων αιμορραγίας, η εμφάνιση έλκους και η εμφάνιση λειτουργικών ενοχλημάτων (πόνος στη βάδιση αλλά και την ορθοστασία) αποτελούν αίτια για χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου.
Η πλέον σύγχρονη μέθοδος είναι η ενδοαυλική. Αυτή περιλαμβάνει τη χρήση Laser, ραδιοσυχνοτήτων (RadioFrequency), κόλλας, αφρού και συνδυασμό μηχανικής με χημικής καταστροφής της φλέβας. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις πρέπει να ακολουθήσει αφαίρεση των κιρσών με Μικροφλεβοεκτομές.
Η πιο δοκιμασμένη και ασφαλής από τις διαθέσιμες μεθόδους είναι η χρήση Laser με ποσοστά επιτυχίας άνω του 95% στη πενταετία. Πολλά υποσχόμενη μέθοδος είναι ο συνδυασμός μηχανικής με χημική καταστροφή της φλέβας. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις είναι απαραίτητη η χορήγηση κάποιου είδους αναισθησίας για ελάττωση του πόνου κατά τη διάρκεια του χειρουργείου αλλά και μετά. Σε όλες τις περιπτώσεις ο ασθενής μπορεί άμεσα, ακόμη και την επόμενη ημέρα να επιστρέψει πίσω στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Η ενημέρωση μέσω της ιστοσελίδας δεν μπορεί φυσικά να υποκαταστήσει τη διάγνωση και δεν παρέχει πληροφορίες προς διάγνωση κατ΄οίκον. Οι ασθενείς θα πρέπει να αξιολογούν τις πληροφορίες και να απευθύνονται άμεσα σε ιατρό εάν χρειάζεται.
©2024 | Dr. Παναγιώτης Γ. Θεοδωρίδης, MD, MSc