Χολαργός | Κοζάνη | Χαϊδάρι
Θρομβοφλεβίτιδα
Η λειτουργία των φλεβών είναι να επαναφέρουν το αίμα από όλα τα μέρη του σώματος πίσω προς την καρδιά.
Υπάρχουν τρεις ομάδες φλεβών, των οποίων η λειτουργία είναι να επαναφέρουν το αίμα στην καρδιά, από το υπόλοιπο σώμα: οι επιπολής φλέβες (επιφανειακές), οι εν τω βάθει φλέβες που βρίσκονται μεταξύ μυϊκών ομάδων, βαθύτερα, και οι διατιτραίνουσες φλέβες που συνδέουν τις επιπολής με τις εν τω βάθει φλέβες.
Οι φλεβική θρόμβωση είναι δυνητικά επικίνδυνη για τη ζωή του ασθενούς καθώς μπορεί να προκαλέσει πνευμονική εμβολή.
Με τον όρο φλεβική θρόμβωση εννοούμε μια διαταραχή του μηχανισμού της πήξης με δημιουργία θρόμβου σε διάφορα σημεία του φλεβικού κυρίως δικτύου.
Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει είτε τις επιφανειακές φλέβες, οπότε έχουμε τη λεγόμενη θρομβοφλεβίτιδα, είτε τις φλέβες του εν τω βάθει φλεβικού δικτύου, οπότε τότε έχουμε την λεγόμενη Εν τω Βάθει Φλεβική Θρόμβωση (ΕΒΦΘ). Η ΕΒΦΘ είναι μια επικίνδυνη για τη ζωή κατάσταση αφού ο θρόμβος μπορεί να αποκολληθεί από το σημείο όπου έχει δημιουργηθεί, να πάει στον πνεύμονα και να προκαλέσει την λεγόμενη Πνευμονική εμβολή (ΠΕ), μια κατάσταση άκρως επικίνδυνη για την υγεία και τη ζωή του ασθενούς.
Οι ΕΒΦΘ μπορεί να αναπτυχθούν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματός μας, συχνότερα όμως συμβαίνουν στις φλέβες των ποδιών και της λεκάνης.
Ο όρος θρομβοφλεβίτιδα είναι ο συνδυασμός θρόμβωσης και φλεγμονής, πιο συνήθης στις επιφανειακές (επιπολής θρομβοφλεβίτιδα), παρά στις εν τω βάθει φλέβες.
Σε περίπτωση που ο θρόμβος αποκολληθεί και οδηγηθεί στον πνεύμονα τότε ο ασθενής εμφανίζει επιπλέον δύσπνοια, πόνο στο στήθος, αυξημένους παλμούς, γρήγορες αναπνοές.
Το υπερηχογράφημα φλεβών με χρήση έγχρωμης απεικόνισης (Triplex φλεβών) είναι μια εξέταση γρήγορη, μη επεμβατική και με υψηλή ακρίβεια στη διάγνωση της φλεβικής θρόμβωσης. Υστερεί όμως στο ότι εξαρτάται από την εμπειρία και την ικανότητα αυτού που την πραγματοποιεί, όπως επίσης στην ανάδειξη θρόμβων που βρίσκονται σε βαθύτερα σημεία του σώματος (π.χ. λεκάνη, κοιλιά). Χρησιμοποιείται επίσης για την παρακολούθηση της εξέλιξης της φλεβικής θρόμβωσης, καθώς και για την εκτίμηση της βαρύτητας της επακόλουθης φλεβικής ανεπάρκειας που μπορεί να προκύψει, το λεγόμενο Μεταθρομβωτικό Σύνδρομο.
Η Αξονική Τομογραφία – Φλεβογραφία είναι η πλέον ακριβής εξέταση για τη διάγνωση της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης στις μεγάλες κεντρικές φλέβες της πυέλου και της κοιλιάς. Παρέχει επίσης ακρίβεια στη διάγνωση της πνευμονικής εμβολής, με κόστος όμως και στις δυο περιπτώσεις τη χρήση ακτινοβολίας και ενδοφλέβιου ιωδιούχου σκιαγραφικού που μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα νεφρά, ειδικά σε ασθενείς με προϋπάρχουσα νεφρική ανεπάρκεια. Η αξονική αγγειογραφία (φλεβογραφία) δεν αποτελεί εξέταση ρουτίνας αλλά χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου υπάρχει διαγνωστικό πρόβλημα στη διάγνωση της θρόμβωσης.
Τέλος σε ιδιαίτερες περιπτώσεις μπορεί να γίνει χρήση και της μαγνητικής φλεβογραφίας αλλά είναι μια εξέταση χρονοβόρος, αντενδείκνυνται σε ασθενείς με μεταλλικές προθέσεις και σε ασθενείς με κλειστοφοβία (τελευταία γίνεται χρήση ανοικτού μαγνητικού τομογράφου).
Η θεραπεία της φλεβικής θρόμβωσης έχει αρχικά σαν κύριο στόχο την πρόληψη επέκτασης του θρόμβου. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται ότι δεν θα αποσπαστεί κομμάτι θρόμβου οδηγώντας στη βαρύτατη επιπλοκή της θρόμβωσης που είναι η πνευμονική εμβολή. Κατά δεύτερο λόγο είναι απαραίτητη για να περιορίσει τη βαρύτητα ενός μελλοντικού Μεταθρομβωτικού Συνδρόμου.
Ο κλασικός τρόπος αντιμετώπισης της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης είναι η χορήγηση αντιπηκτικών. Σε αυτά περιλαμβάνονται οι αντιπηκτικές ενέσεις με ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους, η χορήγηση των σύγχρονων από του στόματος αντιπηκτικών και η χορήγηση Sintrom (κουμαρινικά αντιπηκτικά). Επιπλέον σημαντική η χρήση ελαστικής συμπίεσης με βοήθεια ελαστικών καλτσών.
Παλαιότερα, η συνήθης τακτική ήταν ο ασθενής να μένει κλινήρης κάποιες ημέρες. Η σύγχρονη θεραπεία της φλεβικής θρόμβωσης επιβάλει την πρόωρη κινητοποίηση του ασθενούς για αποφυγή του λεγόμενου Μεταθρομβωτικού Συνδρόμου.
Υπάρχουν και λίγες περιπτώσεις όπου είναι απαραίτητη η χρήση επεμβατικών μεθόδων στην αρχική θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης. Πρόκειται για περιπτώσεις ασθενών με εκτεταμένη θρόμβωση και σοβαρή συμπτωματολογία (π.χ. έντονο οίδημα κάτω άκρων με συνοδό αίσθημα πόνου) όπου η άμεση παρέμβαση θεραπεύει από τα συμπτώματα και προλαμβάνει την εμφάνιση ενός σοβαρού μετα-θρομβωτικού συνδρόμου.
Σήμερα, σύγχρονες ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές δύναται να εφαρμοστούν σε συνδυασμό με τα αντιπηκτικά και την ελαστική συμπίεση. Οι τεχνικές αυτές απομακρύνουν άμεσα τον θρόμβο από το φλεβικό δίκτυο και περιλαμβάνουν την θρόμβο-αναρρόφηση και την κατευθυνόμενη θρομβόλυση.
Τέλος, σε περίπτωση θρομβοφλεβίτιδας, η θεραπεία είναι συντηρητική με χρήση αντιπηκτικών, παυσίπονων και σε λίγες περιπτώσεις αντιβιοτικών. Αν η θρομβοφλεβίτιδα συνδυάζεται με έντονα συμπτώματα έχει θέση η χειρουργική αφαίρεση της θρομβομένης φλέβας για άμεση ανακούφιση των συμπτωμάτων
Η πιο σοβαρή και επικίνδυνη για τη ζωή επιπλοκή της φλεβικής θρόμβωσης είναι η πνευμονική εμβολή, η οποία αποτελεί και μια πολύ σπάνια επιπλοκή της θρομβοφλεβίτιδας. Μια άλλη μακροχρόνια επιπλοκή της θρόμβωσης των κάτω άκρων είναι το Μεταθρομβωτικό σύνδρομο το οποίο χαρακτηρίζεται από μόνιμο οίδημα του άκρου, σκούρο χρωματισμό του δέρματος και παρουσία ελκών.
Η θεραπεία του Μεταθρομβωτικού Συνδρόμου περιλαμβάνει τη χρήση ελαστικών καλτσών υψηλής συμπίεσης και σε λίγες περιπτώσεις χρήση αποιδηματικών και αντιβιοτικών φαρμάκων.
Αν η χρόνια θρόμβωση εντοπίζεται πάνω από την περιοχή του μηρού έχει ένδειξη η διάνοιξη της βλάβης με χρήση στεντ, η λεγόμενη αγγειοπλαστική της λαγονίου φλέβας.
Σε περιπτώσεις ασθενών με θρόμβωση κάτω άκρων που δεν μπορούν να λάβουν αντιπηκτικά έχει έννοια και η χρήση φίλτρου στην κάτω κοίλη φλέβα για να προλάβουμε την απόσπαση θρόμβων που μπορεί να οδηγήσουν σε πνευμονική εμβολή.
Η ενημέρωση μέσω της ιστοσελίδας δεν μπορεί φυσικά να υποκαταστήσει τη διάγνωση και δεν παρέχει πληροφορίες προς διάγνωση κατ΄οίκον. Οι ασθενείς θα πρέπει να αξιολογούν τις πληροφορίες και να απευθύνονται άμεσα σε ιατρό εάν χρειάζεται.
©2024 | Dr. Παναγιώτης Γ. Θεοδωρίδης, MD, MSc